Magisch
Dat is het gevoel waar ik vanavond op gedij.
Na een dagje “therapeutisch tekenen”, een nieuw onderdeel uit de opleiding “therapeutisch kindercoach”. Tot vorige week was het iets dat mij heel erg aantrok: kindertekeningen lezen en vertalen… Woorden als “chique, wat als ik dat zou kunnen, een laagdrempelige manier om verbinding te maken met kinderen, jongeren, … “.
Het gebiedt me hier eerlijk op te biechten dat ik me ook al eens liet verleiden tot een andere cursus die op sociale media aangeboden werd. Ik bracht hiervoor alles in gereedheid om er helemaal voor te gaan, maar dat gebeurde toch niet … Ik heb druk en uitdaging nodig en een totaalconcept anders werkt het niet voor mijn gekke brein.
Ik ben iemand die als kind heel graag tekende, uren kon ik me er mee bezig houden, naast het vele buiten spelen. Want hé, ik was ook écht een buiten(speel)kind!
Ravotten, ook dat had ik nodig om mijn grote hoeveelheid energie kwijt te kunnen.
Als ik er nu op terugblik bracht tekenen me in een bepaalde flow en vooral mijn creatieve, drukke brein “in rust”. Het haalt me uit mijn drukke hoofd en laat me meer in mijn lijf zakken. Als er al boodschappen waren wat het met me deed, heb ik ze jammer genoeg niet gehoord en/of begrepen. Zonder hiermee met de vinger te wijzen naar mezelf of iemand ander. Het is wat het is.
We kregen vanuit de opleiding een duidelijke opdracht: teken een droomboom, een droomhuis en je gezin van herkomst. Maak coachgroepjes en coach je tekeningen met elkaar uit. Zo concreet heb ik het dus nodig om in actie te komen. En dan vlieg ik er in en verlies ik mezelf er ook wel in. Dankbaar voor de paasvakantie, Corona en de aprilse grillen zodat er tijd was om dit alles er te laten en kunnen zijn. Eerst in de theorie gedoken via de cursus, daarna uren videomateriaal met verschillende soorten tekeningen en hun boodschappen bekeken. Dat alles vertaalt in een samenvatting voor mezelf. En dan duiken in de praktijk met mijn eigen tekeningen en die van enkele collega-studenten. Om deze met elkaar uit te gaan coachen.
En dan vandaag samen oefenen in breakout-rooms. Onder de deskundige begeleiding van Anne Marie en twee mooie dames zijn we de praktijk in gegaan. Ik werd als eerste gecoacht aan de hand van mijn “huistekening”. Aan de hand van de “KIEST” = een stappenplan om naar een tekening te kijken en de rode draad er in te zoeken en te pakken. Mijn onderbewuste had een mooie boodschap voor me en dankzij de vertaling van mijn coachgroepje hebben zij mij mooie inzichten gegeven. Ik heb mezelf meer identiteit te geven, een plek te geven, mezelf te zien zoals ik ben. En nog wat oude pijn een plek te geven om op deze manier te helen.
Mijn uitdaging is om meer liefde te voelen voor mezelf, waar mijn creativiteit en mijn grote drang naar groei, bloei en ontwikkeling mijn hulpbronnen daarbij zijn.
Ongeloof, verbijstering, soms te groot om met mijn verstand alleen te pakken, dus ook lekker voelen en ervaren …
Wat je onderbewuste je laat tekenen en wat voor mooie boodschappen het je geeft. Of ik klaar was om de boodschappen te ontvangen?
Hé, ik vond het best spannend allemaal … het was best een intense week. Soms even slikken en vooral met veel mildheid kijken naar alles wat er is en dat wat er niet is. Het mag er zijn. Soms ook loslaten en de tranen laten vloeien als ze zich aandienen omdat ik ondertussen weet dat het me zoveel brengt.
Dankbaar voor deze heerlijk, boeiende en magische reis van het therapeutisch teken. Morgen breien we er een vervolg aan, benieuwd wat dat nog meer gaat brengen aan inzichten. En daarna heerlijk oefenen met de tekeningen van kinderen en ouders die de bereidheid hebben om het aan te gaan.
