Hoe de ziekte van Ménière meer rust in mijn leven bracht!
De eerste aanval
De eerste keer werd ik overvallen door draaiduizeligheid in de auto net voor ik mijn collega bij haar thuis afzette na een dagje haar in de bloemetjes zetten voor haar pensioen. Het was een heel vreemde ervaring. Sindsdien kwamen de aanvallen vaker en ze werden steeds intenser. Na tientallen consultaties en onderzoeken bij de NKO-specialist werd de ziekte van Ménière vastgesteld. Er is geen medicijn voor enkel een pilletje dat in sommige gevallen de symptomen verminderd. Ik nam op een bepaald ogenblik 9 van die pilletjes per dag met weinig resultaat. Sommige periodes had ik er heel veel last van en andere periodes bleef het een hele tijd weg. En ik had er geen échte verklaring voor!
Stress vermijden
Ik kreeg heel vaak te horen dat ik het “rustiger” aan moest doen en “stress” moest vermijden. Maar hoe doe je dat als je zelf niet het gevoel hebt dat je daar last van hebt? Als het moeilijk voor je is om naar de signalen van je lichaam te luisteren. Hoe vaker ik het woord “RUST” te horen kreeg, hoe meer weerstand ik voelde in mijn lijf! Ik koos er onbewust voor om te vechten tegen mijn vijand “Ménière”. Want het voelde echt als “de vijand” en die zou mij niet klein krijgen! Tot die bewuste dinsdagochtend toen ik geen draaiduizeligheid als signaal kreeg maar gewoon uit het niets tegen de grond viel. Gelukkig waren er mijn dochter en de kast die mijn val braken waardoor ik enkel een blauwe knie en een snijwonde in de vouw van mijn neus had. Ik kwam er dus met de schrik vanaf. Mijn huisarts lachte ermee en zei dat ik esthetisch niet mooier had kunnen vallen. Ze schreef me twee weken “rust” voor.
Leren mediteren
De volgende ochtend was ik meer dan ooit vastberaden. Ik ga op zoek naar wat mij rust kan brengen. Lang leve het internet en surfend kwam ik bij een ontspanningstherapeut terecht. Op dat moment niet beseffend dat o.a. dit mijn leven zou veranderen. Ik maakte online een afspraak en een week later zat ik bij haar op de sofa. Ze luisterde naar mijn verhaal en gaf me huiswerk. Ze stuurde twee basismeditaties via mail door waarmee ik aan de slag ging. Ik oefende regelmatig de ademhalingsoefening en de bodyscan. Soms voelde ik me als een pluimpje en leek het alsof ik boven mijn lichaam zweefde. En op andere momenten werd ik precies heel erg tegen de ondergrond waar ik op lag gedrukt en voelde ik net heel zwaar aan. In het begin ervaarde ik het als “vreemd”. De wereld van de meditaties opende zich en ik ontdekte die heerlijke visualisaties. Echt genieten vind ik dat en tegelijkertijd ook heel vaak diepgaand en confronterend. Er gebeurden heel magische dingen.
De natuur in
Ondertussen ging ik ook heel veel wandelen en genoot ik van de buitenlucht en de natuur die me prachtige levenslessen meegaf. Zo zag ik prachtige dieren op mijn pad, elk met hun eigen boodschap. En op een middag wandelde ik in het bos en hoorde ik opeens een luid gekraak en een enorme slag. Ik stopte en achter me had een boom zijn wortels los gelaten waardoor deze met een luide knal tegen de grond ging. Er verscheen een glimlach op mijn gezicht “over loslaten gesproken” wat een krachtige boodschap was dit. En onmiddellijk daarna een hele familie mussen die samen een vrolijk lied floten. Er verscheen een dankbare glimlach op mijn gezicht! En ondertussen zeg ik, bij zulke mooie ervaringen “namasté”.
Dankbaarheid
Een maand later zat ik in mijn auto op weg naar een collega die thuis revalideerde van een operatie. En plotseling overviel een grote dankbaarheid me. Ik kon naar Ménière kijken en zien wat een geschenk het was. Waar ik er eerst zo hard tegen vocht, kon ik nu blij zijn voor wat het me bracht. Het opende een heel nieuwe wereld voor me. Een wereld van meer innerlijke rust. Het zorgde ervoor dat ik meer in balans kwam en dichterbij mijn kern, bij wie ik werkelijk ben. Het duurde nog een halfjaar voor Ménière helemaal uit mijn lijf, mijn systeem was en dat ging gepaard met serieuze ongemakken. En hé, ondertussen ben ik meer dan anderhalf jaar symptoomvrij van Ménière en sta ik anders in het leven. Trots op mezelf dat ik dit proces aangegaan ben en dankbaar dat ik het lekker mag verder zetten met vallen en opstaan. En telkens een laagje dieper mag en kan om helemaal mijn mooiste leven te mogen leven. Want de change die je wil, kan alleen jijzelf creëren.
